RESÛLLERE OLAN SUÂL

O gün, Nûh, Hûd ve Sâlih Peygamberlerden sonra,

“Hazreti Mûsâ”yı da çağırır Hak teâlâ.

 

Şiddetli bir rüzgârda titreyen yaprak gibi,

Huzûr-u ilâhîye gelince Mûsâ Nebî,

 

Hak teâlâ buyurur: “Yâ Mûsâ, sen de yine,

Benim vahiylerimi ilettin mi kavmine?”

 

Mûsâ aleyhisselâm, arz eder ki: “ilâhî!

Bana indirileni teblîğ ettim ben dahî.”

 

Hak teâlâ buyurur: “Çık şimdi minberine.

Sana vahy olunanı oku mahşer ehline.”

 

Mûsâ aleyhisselâm, işbu emre uyarak,

Çıkıp okur "Tevrât"ı, gâyet fasîh olarak.

 

Yehûdî âlimleri zannederler ki hattâ,

Tevrât nâzil olundu sanki tam o saatta.

 

Sonra, nidâ edilir bir de “Dâvud Nebî”ye.

Gelir o da korkarak huzûr-u ilâhîye.

 

Hak teâlâ buyurur: “Yâ Dâvud, Zebûr’unu,

Cebrâilden alarak teblîğ ettin mi onu?”

 

O dahî cevâbında arz eder ki: “Yâ Rabbî!

Aynen teblîğ eyledim nâzil olduğu gibi.”

 

O zaman emreder ki: “Yâ Dâvud, çık minbere.

Sana indirileni oku ehl-i mahşere.”

 

Dâvud aleyhisselâm, emre edip imtisâl,

Çıkıp, güzel sesiyle "Zebûr"u okur derhal.

 

Sonra, “Îsâ nerdedir?” diye nidâ edilir.

Îsâ aleyhisselâm, oraya getirilir.

 

Hak teâlâ buyurur: “Yâ Îsâ, sen dedin mi,

Ki, ilâh edininiz beni ve vâlidemi?”

 

O der ki: “Yâ ilâhî, seni tenzîh ederim.

Hak olmıyan bir sözü, sana nasıl söylerim?

 

Ben eğer, böyle bir söz söylemiş olsam dahî,

Elbette ki sen onu bilirsin yâ ilâhî!”

 

Hak teâlâ o zaman buyurur ki meâlen:

“Yâ Îsâ, dediklerin doğrudur hakîkaten.

 

Sen dahî minberine eyle de şimdi avdet,

Sana indirileni, halka eyle tilâvet.”

 

O dahî îfâ için Rabbinin bu emrini,

Okur baştan sona dek "İncîl-i şerîfi"ni.

 

Hak teâlâ katından bir nidâ daha gelir.

Son olarak denir ki: “Muhammed nerededir?”

 

Hüdânın Sevgilisi, Muhammed Resûlullah,

Gelince, Ona dahî sorar cenâb-ı Allah.

 

Buyurur: “Yâ Muhammed, sen Kur'ân-ı kerîmi,

Alarak, ümmetine tam teblîğ eyledin mi?”

 

Arz eder ki: “Yâ Rabbî, evet, teblîğ eyledim.”

O zaman Hak teâlâ buyurur: “Ey Habîbim!

 

Sen dahî minberine eyle de şimdi avdet,

Kur'ân-ı kerîmini halka eyle tilâvet.”

 

Çıkıp, fasîh olarak tilâvet eyleyince,

Mü’minler dinliyerek, gark olurlar sevince.

 

Ve lâkin kâfirlerin, hem de münâfıkların,

Kur'âna, “Çöl kanunu” diyen o ahmakların,

 

Öyle “Çirkin” olur ki yüzleri bundan sebep,

Nedâmet ateşiyle kavrulur kalpleri hep. 

İMÂM-I GAZÂLÎ (Rahmetullahi Aleyh)