Hz. Ali ve Amr Bin abdud un Savaşı
Hazret-i Ali,
Hendek savaşında müşriklerin en azılıları ile savaştı. Savaşın iyice şiddetlendiği 22. gün, Amr bin Abdud adlı müşriklerin en azılılarından biri, Hendek kenarlarına gelip meydana er istedi. Amr çok kuvvetli olup, ömründe hiçbir cenkten yenilerek dönmemişti. Yalnız Bedir cenginde yaralanıp düşmüştü. Yarası iyi olmuş, tekrar cenge gelmesiyle müşrikler kuvvet bulmuştu. Müslümanlardan kimse Amr ın davetine cevap vermedi. Çünkü Resulullahtan emir bekliyorlardı. Amr ın meydan okuması yedi kere devam etti. Yedincide Resulullah efendimiz, Hazret-i Ali yi çağırıp huzuruna oturttu ve (Ya Ali, benim atıma bin, kılıcımı al, Amr bin Abdud un önüne yiğitçe, cesaretle var! Onun heybetinden, uzun boyundan endişe etme! Ben, Hak teâlâdan sana yardım etmesi için, senin elinle Müslümanların, bunun şerrinden kurtulmaları için dua ediyorum) buyurdu. Hazret-i Ali kılıcını kuşanıp atına bindi. Avını gözetleyerek giden bir aslan gibi, Amr ın önüne varıp dedi ki: - Ya Amr! Duydum ki sen Kâbe nin karşısında ahdetmişsin ki, Kureyş ten bir kişi senden iki şey istese, birini yaparmışsın. - Evet öyle söz verdim. - Biliyorsun ben Kureyş tenim. Senden iki şey isteyeceğim. Hiç olmazsa birini kabul et! Birinci isteğim, Allah ın birliğini ve Muhammed aleyhisselamın Onun Resulü olduğunu kabul ve tasdik etmendir. - Bunu kabul etmiyorum, başka ne istiyorsun? - İkinci isteğim, bu iki kuvveti hallerine bırakıp, Mekke-i mükerremeye gitmendir. - Bunu kabul ettim, yalnız Ebu Bekir, Ömer ve Osman ın başlarını keserim. - Ey ahmak, benim başımı kesmeden onların başını nasıl kesersin? - Ya Ali, sen henüz gençsin, dünyanın tadını almamışsın, ben senin başını kesmek istemem. - Ben Allahü teâlânın yardımı ve Resulünün duası ile senin başını kesmek isterim. Hazret-i Ali nin bu sözü üzerine Amr, atından inip Hazret-i Ali ye doğru yürüdü. Hazret-i Ali de atından indi. Birbirlerine hamle ettiler. Hazret-i Ali bir fırsatını bulup, Amr ın uyluğunu, bir kılıç darbesiyle kopardı. Artık işi bitti, diyerek geriye dönmüş gelirken, Amr, kendi kopmuş bacağını Hazret-i Ali ye öyle bir fırlattı ki, eğer değseydi o devin ayak parçası ile helak olabilirdi. Hazret-i Ali de hemen geri dönüp Amr ı öldürdü. Resulullah tekbir getirip buyurdu ki: (Ali nin Amr bin Abdud ile bir kere karşılaşması, ümmetimin kıyamete kadar olan ibadetinden hayırlıdır.)
*** Peygamber efendimiz, Muhacirlerle Ensarı birbirleriyle kardeş yapmıştı. Hazret-i Ali gözleri yaşlı, (Ya Resulallah, Eshab-ı kiramı birbirleriyle kardeş yaptın. Beni kimseyle kardeş yapmadın) dedi. Resulullah efendimiz buyurdu ki: (Ya Ali, sen benim dünya ve ahirette kardeşimsin.) [Tirmizi]
Hendek savaşında müşriklerin en azılıları ile savaştı. Savaşın iyice şiddetlendiği 22. gün, Amr bin Abdud adlı müşriklerin en azılılarından biri, Hendek kenarlarına gelip meydana er istedi. Amr çok kuvvetli olup, ömründe hiçbir cenkten yenilerek dönmemişti. Yalnız Bedir cenginde yaralanıp düşmüştü. Yarası iyi olmuş, tekrar cenge gelmesiyle müşrikler kuvvet bulmuştu. Müslümanlardan kimse Amr ın davetine cevap vermedi. Çünkü Resulullahtan emir bekliyorlardı. Amr ın meydan okuması yedi kere devam etti. Yedincide Resulullah efendimiz, Hazret-i Ali yi çağırıp huzuruna oturttu ve (Ya Ali, benim atıma bin, kılıcımı al, Amr bin Abdud un önüne yiğitçe, cesaretle var! Onun heybetinden, uzun boyundan endişe etme! Ben, Hak teâlâdan sana yardım etmesi için, senin elinle Müslümanların, bunun şerrinden kurtulmaları için dua ediyorum) buyurdu. Hazret-i Ali kılıcını kuşanıp atına bindi. Avını gözetleyerek giden bir aslan gibi, Amr ın önüne varıp dedi ki: - Ya Amr! Duydum ki sen Kâbe nin karşısında ahdetmişsin ki, Kureyş ten bir kişi senden iki şey istese, birini yaparmışsın. - Evet öyle söz verdim. - Biliyorsun ben Kureyş tenim. Senden iki şey isteyeceğim. Hiç olmazsa birini kabul et! Birinci isteğim, Allah ın birliğini ve Muhammed aleyhisselamın Onun Resulü olduğunu kabul ve tasdik etmendir. - Bunu kabul etmiyorum, başka ne istiyorsun? - İkinci isteğim, bu iki kuvveti hallerine bırakıp, Mekke-i mükerremeye gitmendir. - Bunu kabul ettim, yalnız Ebu Bekir, Ömer ve Osman ın başlarını keserim. - Ey ahmak, benim başımı kesmeden onların başını nasıl kesersin? - Ya Ali, sen henüz gençsin, dünyanın tadını almamışsın, ben senin başını kesmek istemem. - Ben Allahü teâlânın yardımı ve Resulünün duası ile senin başını kesmek isterim. Hazret-i Ali nin bu sözü üzerine Amr, atından inip Hazret-i Ali ye doğru yürüdü. Hazret-i Ali de atından indi. Birbirlerine hamle ettiler. Hazret-i Ali bir fırsatını bulup, Amr ın uyluğunu, bir kılıç darbesiyle kopardı. Artık işi bitti, diyerek geriye dönmüş gelirken, Amr, kendi kopmuş bacağını Hazret-i Ali ye öyle bir fırlattı ki, eğer değseydi o devin ayak parçası ile helak olabilirdi. Hazret-i Ali de hemen geri dönüp Amr ı öldürdü. Resulullah tekbir getirip buyurdu ki: (Ali nin Amr bin Abdud ile bir kere karşılaşması, ümmetimin kıyamete kadar olan ibadetinden hayırlıdır.)
*** Peygamber efendimiz, Muhacirlerle Ensarı birbirleriyle kardeş yapmıştı. Hazret-i Ali gözleri yaşlı, (Ya Resulallah, Eshab-ı kiramı birbirleriyle kardeş yaptın. Beni kimseyle kardeş yapmadın) dedi. Resulullah efendimiz buyurdu ki: (Ya Ali, sen benim dünya ve ahirette kardeşimsin.) [Tirmizi]
Yorumlar